1- دانشجوی دکتری علوم سیاسی، گرایش اندیشه‌‌‌‌های سیاسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد. (نویسنده مسئول) ، seyedhashem.moniri@mail.um.ac.ir 2- دانشیار گروه علوم سیاسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد.
چکیده: (1508 مشاهده)
با پیروزی انقلاب اسلامی و درهم‌‌تنیدگی روحانیت و امر سیاسیِ برآمده از آن، کارویژه‌‌های سیاسی از درون کارویژه‌‌های مذهبی سرچشمه گرفته است. بررسی مقوله واحد دین و سیاست و تأسیس نظام اسلامی یکی از اهداف اولیه این پژوهش است که تلاش دارد به این پرسش پاسخ دهد که چه رابطهای عینی و ذهنی بین امر سیاسی و روحانیت در تأسیس انقلاب اسلامی پدیدار شده و روحانیت از چه کارکردهایی برخوردار بوده است. در پاسخ به این پرسش فرضیه بر این استوار است که حفظ و تقویتِ وحدت و همبستگی ملی ـ اسلامی ازجمله مهم‌‌ترین کارکردهای نهادی مؤثر است که نقش روحانیت را در تکوین نظام اسلامی برجسته می‌‌سازد. یافته‌‌های پژوهش که به روش تحلیلی و مبتنی بر چارچوب نظری کارکردگرایی است نشان می‌‌دهد که حراست، حمایت و مصلحت سیاسی در جهت تأسیس نظام اسلامی، حوزه‌‌های نهادی را در زمینه‌‌های اجتماعی و سیاسی تقویت می‌‌کند.
Moniri S H, Athari S H. Sociological Approach to the Role of Clergy and Politics in Establishing the Islamic Revolution. Scientific Quarterly Journal of Islamic Revolution Studies 2024; 20 (75) :49-68 URL: http://enghelab.maaref.ac.ir/article-1-2329-fa.html
منیری سیدهاشم، اطهری سیدحسین. رویکرد جامعه‌‌شناختی به نقش روحانیت و امر سیاسی در تأسیس انقلاب اسلامی. فصلنامه علمی مطالعات انقلاب اسلامی. 1402; 20 (75) :49-68
