|
علل ناکارآمدی ایدئولوژی انقلاب سفید در مشروعیت‌بخشی به نظام سیاسی پهلوی
|
| محمد ربیعی کهندانی1، حسن خدادادی*2 |
1- دانش‌آموخته دکتری علوم سیاسی،گرایش مسایل ایران، دانشگاه تهران، تهران.
2- استادیار گروه معارف اسلامی، دانشگاه مازندران، بابلسر. ، mrabiei@ut.ac.ir |
|
|
چکیده: (797 مشاهده) |
| محمدرضا پهلوی پس از مرداد 1332 علاوه بر استفاده از نیروهای سرکوب نظامی و امنیتی، برای کاهش هزینه حفظ قدرت و توجیه و مشروعیت‌بخشی به نظام سیاسی موجود نیاز به یک ایدئولوژی داشت. به‌همین‌دلیل دست به تدوین و تبلیغ یک ایدئولوژی با عنوان «ایدئولوژی انقلاب سفید» یا «پهلویسم» زد. سقوط رژیم پهلوی نشانه ناکامی این ایدئولوژی در تحقق اهداف و کارویژه‌هایش بود. مسئله مقاله پیش‌رو بررسی علل این ناکامی از منظر شناختی بر مبنای نظریه کارل مانهایم در حوزه ایدئولوژی و تحریف‌های شناختی است. پرسش اصلی عبارت است از اینکه «چرا ایدئولوژی رژیم پهلوی در ایفای کارویژه‌های مشروعیت‌بخشی و توجیهی خود ناکام بود؟». فرضیه پژوهش عبارت است از اینکه «تحریف‌های شناختی ایدئولوژی انقلاب سفید که عبارتند از: عدم سازگاری با موقعیت تاریخی، تحریف واقعیّت با توسل به امور مطلق و ناکافی بودن این ایدئولوژی برای شناخت جهان، از علل عمده ناکامی ایدئولوژی انقلاب سفید بوده است». |
|
| واژه‌های کلیدی: محمدرضا پهلوی، پهلویسم، تحریف‌شناختی، جامعه‌شناسی شناخت، ناسیونالیسم، سلطنت ایرانی انقلاب اسلامی، مشروعیت‌بخشی سیاسی. |
|
|
متن کامل [PDF 277 kb]
(175 دریافت)
|
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
بررسی و نقد نظریه‌های انقلاب
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
