استادیار گروه معارف اسلامی، دانشگاه مازندران، بابلسر.
چکیده: (457 مشاهده)
محمدرضا پهلوی پس از مرداد 1332 علاوه بر استفاده از نیروهای سرکوب نظامی و امنیتی، برای کاهش هزینه حفظ قدرت و توجیه و مشروعیتبخشی به نظام سیاسی موجود نیاز به یک ایدئولوژی داشت. بههمیندلیل دست به تدوین و تبلیغ یک ایدئولوژی با عنوان «ایدئولوژی انقلاب سفید» یا «پهلویسم» زد. سقوط رژیم پهلوی نشانه ناکامی این ایدئولوژی در تحقق اهداف و کارویژههایش بود. مسئله مقاله پیشرو بررسی علل این ناکامی از منظر شناختی بر مبنای نظریه کارل مانهایم در حوزه ایدئولوژی و تحریفهای شناختی است. پرسش اصلی عبارت است از اینکه «چرا ایدئولوژی رژیم پهلوی در ایفای کارویژههای مشروعیتبخشی و توجیهی خود ناکام بود؟». فرضیه پژوهش عبارت است از اینکه «تحریفهای شناختی ایدئولوژی انقلاب سفید که عبارتند از: عدم سازگاری با موقعیت تاریخی، تحریف واقعیّت با توسل به امور مطلق و ناکافی بودن این ایدئولوژی برای شناخت جهان، از علل عمده ناکامی ایدئولوژی انقلاب سفید بوده است».
Causes of the inefficiency of the ideology of the White Revolution in legitimizing the Pahlavi political system. Scientific Quarterly Journal of Islamic Revolution Studies 2022; 19 (70) :135-154 URL: http://enghelab.maaref.ac.ir/article-1-2004-fa.html
ربیعی کهندانی محمد، خدادادی حسن. علل ناکارآمدی ایدئولوژی انقلاب سفید در مشروعیتبخشی به نظام سیاسی پهلوی. فصلنامه علمی مطالعات انقلاب اسلامی. 1401; 19 (70) :135-154