:: دوره 20، شماره 75 - ( 1402 ) ::
جلد 20 شماره 75 صفحات 68-49 برگشت به فهرست نسخه ها
رویکرد جامعه‌‌شناختی به نقش روحانیت و امر سیاسی در تأسیس انقلاب اسلامی
سیدهاشم منیری* 1، سیدحسین اطهری2
1- دانشجوی دکتری علوم سیاسی، گرایش اندیشه‌‌‌‌های سیاسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد. (نویسنده مسئول) ، seyedhashem.moniri@mail.um.ac.ir
2- دانشیار گروه علوم سیاسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد.
چکیده:   (1310 مشاهده)
با پیروزی انقلاب اسلامی و درهم‌‌تنیدگی روحانیت و امر سیاسیِ برآمده از آن، کارویژه‌‌های سیاسی از درون کارویژه‌‌های مذهبی سرچشمه گرفته است. بررسی مقوله واحد دین و سیاست و تأسیس نظام اسلامی یکی از اهداف اولیه این پژوهش است که تلاش دارد به این پرسش پاسخ دهد که چه رابطه‌ای عینی و ذهنی بین امر سیاسی و روحانیت در تأسیس انقلاب اسلامی پدیدار شده و روحانیت از چه کارکردهایی برخوردار بوده است. در پاسخ به این پرسش فرضیه بر این استوار است که حفظ و تقویتِ وحدت و همبستگی ملی ـ اسلامی ازجمله مهم‌‌ترین کارکردهای نهادی مؤثر است که نقش روحانیت را در تکوین نظام اسلامی برجسته می‌‌سازد. یافته‌‌های پژوهش که به روش تحلیلی و مبتنی بر چارچوب نظری کارکردگرایی است نشان می‌‌دهد که حراست، حمایت و مصلحت سیاسی در جهت تأسیس نظام اسلامی، حوزه‌‌های نهادی را در زمینه‌‌های اجتماعی و سیاسی تقویت می‌‌کند.
واژه‌های کلیدی: روحانیت، نظام اسلامی، وحدت، هدایت، تأسیس نظام.
متن کامل [PDF 1114 kb]   (530 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: انقلاب اسلامی (بعد از پیروزی انقلاب اسلامی)


XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 20، شماره 75 - ( 1402 ) برگشت به فهرست نسخه ها