توحیدباوری و امتداد آن در حاکمیت سیاسی از منظر امام خمینی (ره)
|
مهدی عبدالهی* ![](./files/0allsites/images/pubmed20.png) |
دانشیار گروه فلسفه علوم انسانی، مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران، تهران. ، mabd1357@gmail.com |
|
چکیده: (1382 مشاهده) |
این تحقیق با بررسی دیدگاههای هستیشناسانه امام خمینی(ره) به روش تحلیل عقلی نشان میدهد نظریات برگزیده در ساحت هستیشناسی، پیامدهای نظری معینی در دانش سیاسی دارند. بر پایه هستیشناسی اسلامی و با استناد به کلمات حضرت امام، پس از اثبات وجود خداوند متعال و توحید در وجوب وجود، خالقیت مطلق خداوند اثبات میشود. توحید در خالقیت نیز مستلزم توحید در مالکیت حقیقی خداوند بر کل هستی و توحید در ربوبیت تکوینی بر کل مخلوقات و توحید در ربوبیت تشریعی بر مخلوقات مختار است. بدین ترتیب، مراتب توحید به انحصار حق حاکمیت در خداوند متعال منتهی میشوند و این خداباوری مطلق در عرصه مناسبات اجتماعی میان انسانها در اصل فقهی «عدم ولایت انسانی بر انسان دیگر» ظهور مییابد. بدین ترتیب، در اندیشه سیاسی حضرت امام که مبتنی بر توحیدباوری مطلق آن است، هیچ کس حق حاکمیت بر دیگری را ندارد، مگر اینکه خداوند چنین حقی برایش جعل کرده باشد. |
|
واژههای کلیدی: توحیدباوری، ولایت فقیه، مشروعیت فلسفی، نظریه نصب. |
|
متن کامل [PDF 1096 kb]
(698 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
اندیشه سیاسی امام خمینی(ره)
|
|
|
|