سیاست چیست؟ (تبیین دیدگاه امام خمینی)
|
محمدحسین جمشیدی* |
|
|
چکیده: (1368 مشاهده) |
امام خمینی بر اساس نگرش معنوی و تعالینگر خویش، به پیروی از پیشوایان معصوم و اندیشمندان مسلمان، سیاست را هدایت انسانها، حفظ مصالح و تأمین صلاح و سعادت حقیقی آدمیان میداند. بر این اساس، سیاست هم حق همگانی است وهم مسئولیت عمومی. بدینسان، مجریان سیاست در اصل، تمام افراد جامعه هستند که در این امر، یعنی تدبیرسرنوشت عمومی خویش، مشارکت دارند. هدف و مقصد سیاست نیز راه بردن افراد بر مبنای عدل و عقل در مسیر کمال انسانی برای رسیدن آنها به حقوق حقه خویش و خیر و سعادت راستین است. بر این اساس، در نگاه امام خمینی اساس سیاسی بودن، یعنی قرار گرفتن در مسیر سعادت حقیقی را اصول بنیادین عقل و خرد، آزادی، هویت و استقلال، عدالتخواهی، معنویت، محبت و برادری وعامنگری تشکیل میدهد. امام خمینی بر اساس نگرش خود نسبت به جهان هستی، جایگاه انسان و نقشی که به او محول شده است، اهدافی که آدمیان، سیاست را معطوف به آن کردهاند و نیز برداشتهای کلی آدمیان، به بیان انواعی از سیاست میپردازد که عبارت است از: سیاست شیطانی، سیاست حیوانی یا سیاست این جهانی و سیاست الهی. از دیدگاه امام خمینی، اسلام نه تنها دین سیاست است، بلکه تمام آن سیاست است. آمیختگی دین و سیاست در این نگاه، به شدیدترین مفهوم خود و در قالب این همانی یعنی عینیت دین و سیاست مطرح میشود. سیاست الهی، به وسیله پیامبران و پیروان راستین آنها و به دور از هرگونه دروغ و فریب و تزویر، به تحقق حکومت عدل و انسانی در جامعه میانجامد. بر همین اساس، از دیدگاه امام خمینی، همه پیامبران الهی، برای تحقق حکومت عدل مبعوث شدند و چنین حکومتی عین سیاست است. امام خمینی، خود، چنین حکومتی را در قالب جمهوری اسلامی عرضه کرد و جز آن را شایسته ندانست. |
|
واژههای کلیدی: امام خمینی، سیاست، سیاست شیطانی، سیاست حیوانی، سیاست الهی، اسلام. |
|
متن کامل [PDF 270 kb]
(180 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
بررسی و نقد نظریههای انقلاب
|
|
|
|
|
ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|