|
روحانیت، سیاست و دموکراسی
|
| عبدالوهاب فراتی* |
|
|
|
چکیده: (1049 مشاهده) |
از نهضت مشروطیت تاکنون، برخی از روشنفکران، دو ایراد مهم بر حضور روحانیت در سپهر سیاست گرفته‌اند: نخست آنکه کارکرد اصلی روحانیت، همان فهم دین وترویج آن است و بیش از آن کارکردی ندارد و به تبع آن، ورود آنان به سیاست، کارکرد اصلی و ذاتی آنان را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد و دوم، هنگامی که روحانیت به قدرت می‌رسد، دولتی اقتدارگرا برپا می‌کند. این مقاله، با نقد چنین رویکردی، می‌کوشد با طرح نظریه‌ای نسبتاً بدیع، از موجودیت سیاسی روحانیت، دفاع و بر ظرفیت‌های بسیار دموکراتیک در میان روحانیت تأکید کند. |
|
| واژه‌های کلیدی: روحانیت، نشانه‌های سیاسی نص، سیاست، دموکراسی. |
|
|
متن کامل [PDF 164 kb]
(162 دریافت)
|
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
بررسی و نقد نظریه‌های انقلاب
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
