|
سیاست‌های توزیعی و کسری رفاه و آزادی در سال‌های 1360 - 1368
|
| محمد شفیعی‌فر* |
|
|
|
چکیده: (1290 مشاهده) |
هدف این مقاله کاربست الگوی کارکردگرای ساختاری در وقوع بحران بر اثر اختلال در کارویژه‌های نظام جمهوری اسلامی ایران در دولت مهندس موسوی است. سیاست کلان دولت در این دوره مبتنی بر عدالت توزیعی و تمرکز سیاسی- اقتصادی بود. بر اساس الگوی کارکردگرایی، بحران و اختلال، بیشتر بر اساس سوء کارکرد[1] نظام سیاسی، قابل توضیح است. از یک سو، بر اساس آرمان‌های انقلاب اسلامی و نیز قانون اساسی، اهداف بنیادی نظام جمهوری اسلامی، در سه حوزه‌ی اصلی آزادی، عدالت و استقلال قابل احصاست که بحران و بی‌ثباتی در دوره‌های مختلف جمهوری اسلامی ارتباط مستقیمی با این اهداف دارد. از سوی دیگر، وظایف و کارکردهای اساسی نظام، طبق الگوی کارکردگرای ساختاری همراه رسیدن به اهداف مطرحند که در بروز بحران و بی‌ثباتی نقش دارند.
|
|
| واژه‌های کلیدی: آزادی، عدالت، استقلال، سیاست‌های توزیعی، رفاه، تولید. |
|
|
متن کامل [PDF 260 kb]
(380 دریافت)
|
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
بررسی و نقد نظریه‌های انقلاب
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
