|
نوسازی سیاسی و شکل‌گیری احزاب در جمهوری اسلامی ایران
|
| احمد نقیب‌زاده*1، غلامعلی سلیمانی |
|
|
|
چکیده: (1047 مشاهده) |
پژوهش حاضر شکل‌گیری احزاب را ناشی از نوسازی سیاسی در جمهوری اسلامی می‌داند و فرایند تحول احزاب در ایران را بر اساس مدل هانتینگتون در خصوص جوامع دست‌خوش نوسازی بررسی کرده است. پدیده‌ی نوسازی سیاسی و شکل‌گیری احزاب در ایران را می‌توان از دو جنبه بررسی کرد: 1. انقلاب اسلامی، یک انقلاب مردمی بود و تقریبا تمامی طبقات جامعه در آن شرکت داشتند؛ 2. با پیروزی انقلاب، نوعی قانون اساسی تدوین شد که بر پایه دو رکن اسلامیت و جمهوریت بود. امر بنیان لازم را برای شکل‌گیری احزاب فراهم کرد. علاوه بر این نوسازی اقتصادی کشور در دوران سازندگی، طبقه‌ی متوسطی را ایجاد کرد که در سال‌های بعد، به شکل‌گیری احزاب در کشور کمک کرد، اما این فرایند چالش‌هایی را نیز در برابر نظام می‌گذارد که ناشی از دغدغه‌های حفظ قوانین اسلامی از یک سو و استمرار مشارکت مردم از سوی دیگر است. این دغدغه‌ها یکی از موانع گسترش احزاب و دلیل نهادینه نشدن آن‌هاست. |
|
| واژه‌های کلیدی: نوسازی سیاسی، جناح‌بندی، دوقطبی شدن، گسترش، نهادمندی، حزب. |
|
|
متن کامل [PDF 209 kb]
(182 دریافت)
|
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
بررسی و نقد نظریه‌های انقلاب
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
