تا دهه 80 میلادی، نحوه مشارکت مسلمانان ساکن در رژیم صهیونیستی که جمعیت آنان به بیش از یک میلیون نفر میرسد،در چارچوب حضور در احزاب سوسیالیستی و چپگرا خلاصه شده است و از این تاریخ به بعد است که شاهد ظهور احزاب عربی با رویکرد ناسیونالیستی و قوممحور در اراضی اشغالی هستیم. با تشدید موج اسلامگرایی در منطقه براثر پیروزی انقلاب اسلامی ایران، جریانهای سیاسی عربی در اسرائیل تحت تأثیر گفتمان اسلامگرایی قرار گرفتند اما با بروز اختلافات درون جناح اسلامگرا در رژیم صهیونیستی، «جنبش اسلامی فلسطین اشغالی»، به دو طیف شمال (اصولگرا) و جنوب (عملگرا) تقسیم شد. بررسی این جریان اسلامی و چشمانداز آن که در نوع خود بدیع است، محور اصلی این پژوهش بهشمار میرود.