نیروی اجتماعی در انقلاب اسلامی ایران یکی از پایههای اصلی ثبات و تداوم نظام انقلابی بوده است. اصالت و هویت مذهبی، رهبری وحدتبخش و وحدت رهبری انقلاب و جامعیت آرمان انقلابی از دلایل اصلی این امر است. این تأثیر، زمانی بهصورت مشخصتر میتواند مورد بررسی قرار گیرد که در جایگاه مقایسه با نیروی اجتماعی درگیر در یک انقلاب دیگر مانند انقلاب سال 1789 فرانسه واقع شود؛ زیرا در مقابل ثبات قابل توجه نظام جمهوری اسلامی، انقلاب فرانسه نتوانست پس از پیروزی بهثبات و تحکیم برسد و منازعه گروهها تا دههها ادامه یافت.
ملکوتیان مصطفی، احمدی وحیده. نیروی اجتماعی و تأثیر آن بر شرایط پس از پیروزی
در انقلاب فرانسه و انقلاب اسلامی ایران. فصلنامه علمی مطالعات انقلاب اسلامی. 1390; 8 (24) :9-42