گفتمان نظام سیاسی شیعی بر امامت استوار است و مسئله سلطنت در آن نهتنها جایگاهی ندارد، بلکه در تنافی با آن نیز هست. از گذشتههای دور این پرسش مطرح است که آیا همکاری و همراهی بعضی از علما و فقهای شیعی با برخی از سلاطین به معنای پذیرش نظام سلطنت است؟ در دوره جدید، گفتمانی به نام سنت در برابر مدرنیته و تجدد شکل گرفته است که به جای پذیرش نظام مرسوم حاکمیت سیاسی شیعی به سلطنت اعتقاد دارد و بر آن است که بهترین شکل حکومت در دوره غیبت، سلطنت است. این نگرش در تنافی و تعارض با نظریه ولایت ـ دیدگاه عمده علمای شیعی در عصر غیبت ـ است. در واقع، نگاه سنتگرایان در نظام سیاسی معارض با اسلام فقاهتی است. تحلیل، بررسی و نقد این دیدگاه، رویکرد اصلی این مقاله است.
Rajabi A. Critical Analysis of Traditionalists' Theory of Government during the Occultation of Twelfth Imam. Scientific Quarterly Journal of Islamic Revolution Studies 2012; 9 (30) :155-176 URL: http://enghelab.maaref.ac.ir/article-1-1319-fa.html
رجبی ابوذر. تحلیل انتقادی نظریه حکومتی سنتگرایان در عصر غیبت. فصلنامه علمی مطالعات انقلاب اسلامی. 1391; 9 (30) :155-176