روح الهی ـ توحیدی و روحیه معنوی ـ عرفانی امام در حدوث و بقای انقلاب اسلامی تأثیر کامل داشته و گفتمان حاکم بر آن شده است. مقاله حاضر به بررسی نقش عرفان (البته با قرائت امام خمینی) بر انقلاب اسلامی و انقلاب اسلامی بر عرفانگرایی و معنویتگروی و رویکردی انتقادی به نسبت عرفان و سیاست در اندیشه برخی متفکران و عرفانوارههای جدید پرداخته است. مسئله اصلی مقاله، تحلیل ترابط و تعامل عرفان و انقلاب اسلامی استتا نشان دهد که عرفان امامخمینی+ نقش بنیادین از حیثمعرفتشناختی ـ جامعهشناختی در آن داشته و قرائت امام ازعرفان، قرائتی جامع و کامل، جهادی ـ حماسی و عدالتخواهانه است.