فقه سیاسی شیعه تاکنون مراحل مختلفی را گذرانده است، به گونهای که میتوان ادعا کرد از غیبت امام زمان# تا عصر صفویه، «گزاره سیاسی» و از آن زمان تا انقلاب اسلامی، «تئوری سیاسی» و در آخرین مرحله خود، «نظام سیاسی» را تولید کرده است. مقاله حاضر درصدد است بر اساس مبنای نظارت فقیه، آرا و اندیشههای سیاسی آیتالله خویی& در باب قلمرو اختیارات حاکم اسلامی را با روش توصیفی ـ تحلیلی دادهها بررسی نماید. ازجمله نتایج و یافتههای تحقیق، میتوان به این مطلب اشاره داشت که افزون بر بیان قلمرو اختیارات فقیه در عصر غیبت در اندیشه آیتالله خویی&، تکلیف حکومت، سرنوشت حکومت و سیاست را نیز تبیین کرد. ایشان با استفاده از عام بودن مفهوم «حسبِ»، تصدّی فقیه را بر امور نظامی و لشکری (فرماندهی کل قوا) اثبات میکند.
Lakzai N, Rahdar A, Khosravi A A, Mirkhalili S J. The Domain of Islamic Ruler's Authority
As viewed by Ayatollah Khoei. مطالعات انقلاب اسلامی. 2019; 16 (58) :155-174 URL: http://enghelab.maaref.ac.ir/article-1-1447-fa.html
لکزایی نجف، رهدار احمد، خسروی احمدعلی، میرخلیلی سیدجواد. قلمرو اختیارات حاکم اسلامی از منظرآیتالله خویی&. فصلنامه علمی - پژوهشی مطالعات انقلاب اسلامی. 1398; 16 (58) :174-155
نشانی: قم - بلوار جمهوری اسلامی - بین کوچه 4 و 6 - پلاک 72 - طبقه 2 - معاونت پژوهشی دانشگاه معارف اسلامی صندوق پستی: 6173-37155 تلفن و نمابر: 32110622-025 پست الکترونیکی: Irs@maaref.ac.ir