|
بررسی چارچوب‌های نظری درباره مواضع جریان‌های حوزوی
نسبت به انقلاب (1357 ـ 1340)
|
حسین ارجینی*   |
| ، arjini4@gmail.com |
|
|
چکیده: (1733 مشاهده) |
برای تحلیل مواضع جریان‌های حوزوی از دهه چهل تا پیروزی انقلاب اسلامی، چارچوب‌های نظری متفاوتی قابل طرح است. نویسندگان غربی معمولاً از سه جریان «کاملاً غیر سیاسی»، «میانه‌رو» و «تندرو و رادیکال» و برخی نویسندگان داخلی نیز از سه جریان «محافظه‌کار و غیر سیاسی»، «میانه‌رو» و «انقلابی» نام می‌برند. طبق دیدگاه اکثر فقهای شیعه که انقلاب بر ضد حاکمان جور را جایز یا واجب می‌دانند، جریان «انقلابی» به رهبری امام خمینی+ و جریان «معارض رژیم شاه» به هدایت آیات عظام گلپایگانی و نجفی قابل شناسایی است. البته دیدگاهی که قیام در عصر غیبت را جایز نمی‌داند، مبنای فقهی ندارد و غالباً از دیدگاه سیاست‌‌پرهیزی حاکم بر حوزه متأثر است. |
|
| واژه‌های کلیدی: جریان‌های حوزوی، انقلاب، جریان انقلابی، جریان معارض رژیم، جریان پرهیز از سیاست، جریان میانه‌رو، جریان وابسته. |
|
|
متن کامل [PDF 252 kb]
(361 دریافت)
|
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
اندیشه سیاسی امام خمینی(ره)
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
