برخلاف برداشت رایج، مردمسالاری دینی هیچ وجه اشتراک معنوی با مردمسالاری غیر دینی (غربی) ندارد؛ زیرا جوهره مردمسالاری دینی وحدتگراست و مردمسالاری غیردینی بر تکثرگرایی استوار است. چنانکه تجربه عینی مردمسالاری غربی بر اصالت تکثر شکل گرفته است. از این رو، جنگ و منازعه در تجربه غربی مردمسالاری امر طبیعی تلقی شده است. لیکن، کثرت در مردمسالاری اسلامی اصالت ندارد؛ زیرا فرد و جامعه هر دو غایت متعالی مشترکی دارند. از اینرو، مردمسالاری دینی، حقیقتی وحدتگرا دارد. تجربه مردمسالاری دینی وحدتگرا با وقوع انقلاب اسلامی و تأسیس جمهوری اسلامی در ایران ممکن گردید.
Mahdavizadegan D. Intrinsic Distinction of Religious and non-Religious Democracies with an Emphasis on Experiences of Democracy in Islamic Iran and West. Scientific Quarterly Journal of Islamic Revolution Studies 2014; 11 (38) :159-168 URL: http://enghelab.maaref.ac.ir/article-1-1060-fa.html
مهدویزادگان داود. تمایز جوهری مردمسالاری دینی و غیردینی
با تأکید بر تجربه مردمسالاری در ایران اسلامی و غرب
. فصلنامه علمی مطالعات انقلاب اسلامی. 1393; 11 (38) :159-168