در انقلاب ایران نقش مؤثر رهبری امام خمینی+، موجب شد تا بسیاری از صاحب‌نظران، انقلاب اسلامی ایران را بر مبنای نظریه کاریزماتیک وبر تفسیر کنند. لکن میان علم سیاست غربی و نهضت امام خمینی+ در مبانی و مفاهیم تفاوت جدی و اساسی وجود دارد و نویسنده بر این نظر است که این تفاوت و تعارض به تحریف و تقلیل نهضت امام خمینی+ در تحلیل‌های ارائه شده در چارچوب علم سیاست غربی انجامیده است. لذا، این مقاله با نگاه انتقادی به نظر وبر در ارتباط با انقلاب ایران، و بیان ویژگی‌های رهبری امام خمینی+ به این نتیجه رسیده است که رهبری ایشان را نمی‌توان مبتنی بر نظریه کاریزمای وبر تحلیل کرد و با نشان دادن ماهیت اسلامی، تأکید بر عامل مرجعیت و رابطه شخصیتی، آن هم نه شخصیت فردی بلکه شخصیت علمی با محوریت «فقاهت» و «عدالت»، غیر شخصی و عقلانی بودن رهبری در انقلاب اسلامی ایران مورد توجه قرار گرفته است.
Yazdkhasti B, Ezzati M. Comparative Analysis of Weber’s Charismatic Authority and Imam Khomeini’s Role in Leading the Islamic Revolution of Iran. Scientific Quarterly Journal of Islamic Revolution Studies 2014; 11 (38) :141-158 URL: http://enghelab.maaref.ac.ir/article-1-1059-fa.html
یزدخواستی بهجت، عزتی مهدی. تحلیل تطبیقی نظریه اقتدار کاریزماتیک وبر
با نقش رهبری امام خمینی+ در انقلاب اسلامی ایران. فصلنامه علمی مطالعات انقلاب اسلامی. 1393; 11 (38) :141-158
