راهنمای نگارش مقالات و روش استاندارد ارجاعدهی و مأخذنویسی:
۱. مقاله ارسالی باید پژوهشی، گویای نوآوری در مسائل مرتبط با انقلاب اسلامی و دارای ساختار ذیل باشد:
عنوان مقاله، چکیده، واژگان کلیدی، مقدمه(طرح مسآله)، متن مقاله(تحلیلی/استدلالی/انتقادی)، نتیجه گیری و پیشنهادات، فهرست منابع.
۲. در چکیده باید سه فاکتور مسئله تحقیق، روش تحقیق و یافتههای تحقیق منعکس گردد.
۳. حجم کل مقاله بیش از ۷۵۰۰ کلمه نباشد.
۴. حجم چکیده بیش از ۱۵۰ کلمه نباشد.
۵. تعداد واژگان کلیدی از ۵ کلمه کمتر نباشد.
۶. در صفحه اول مقاله اسامی نویسندگان و ترتیب آن ها قید شود و در پاورقی رده علمی نویسندگان(استادیار, دانشیار و...) و ایمیل آن ها ذکر گردد.
۷. شیوه ارجاع دهی:
این فصلنامه از روش ارجاع دهی درون متنی پیروی می کند. ارجاعات درون متنی مورد تایید نشریه بدین صورت است:
(نام خانوادگی نویسنده، سال چاپ: شماره جلد/ شماره صفحه)
مانند: ( اعوانی، ۱۳۷۸: ۱۵۰/۳) عدد "۳ " شماره جلد و عدد"۱۵۰" بیانگر شماره صفحه است.
۸. شیوه ارجاعات پایانی(فهرست منابع):
الف) کتاب: نام خانوادگی، نام، سال نشر، نام کتاب یا مقاله(به صورت بولد و ایتالیک)، مصحح یا مترجم، محل نشر، ناشر.
مانند: (مطهری، مرتضی،۱۳۹۸، پیرامون انقلاب اسلامی، تهران، صدرا.)
ب) مقاله: همان ساختار قبلی همرا با ذکر صفحات ابتدایی و انتهایی مقاله.
مانند: (ایزدی فرد، علی اکبر، ۱۳۷۲، «رشوه غیر مالی»، فصلنامه مقالات و بررسیها، ش۳، ص۷۸-۶۰.
تذکر: اگر از یک نویسنده دو مقاله یا کتاب با تاریخ مشابه وجود دارد با حروف الفبا متمایز گردد؛ مانند: (مطهری، ۱۳۸۹الف:۷۵)
ج) ارجاعات لاتین هم به سبک ارجاعات فارسی و عربی است.
۹. نتیجه گیری مقاله باید به صورت جملات خبری پشت سر هم باشد، نه به صورت شماره گذاری شده.
۱۰. در صورتی که مقاله ارسالی برگرفته از طرح پژوهشی یا رساله دکتری باشد، نگارش یک جمله در ذکر اطلاعات مورد نظر و یا قدردانی از حامی مالی الزامی است.
باتشکر. دفتر فصلنامه مطالعات انقلاب اسلامی
|