با پیروزی انقلاب اسلامی در ایران، کشورهای منطقه، از ایجاد قدرتی بر اساس آموزههای اسلامی به وحشت افتادند؛ به این دلیل در اقدام مشترک و با پشتیبانی دولتهای غربی اقدام به توطئهای علیه ایران نمودند. با وقوع جنگ تحمیلی، جریانها و احزاب سیاسی داخل کشور باید موضع خود را با جنگ مشخص میکردند. یکی از جریانهای مهم کشور در آن زمان نهضت آزادی است که تبیین دیدگاهها و عملکرد این جریان در جنگ، از اهمیت خاصی برخوردار است. بنابراین محور اصلی این پژوهش، بررسی مواضع نهضت آزادی در جنگ تحمیلی و نحوه رویارویی و مواجهه این جریان با رهبران نظام جمهوری اسلامی است. یافتههای تحقیق حاکی از آن است که نهضت آزادی در روند فعالیتهایش در جنگ تحمیلی، به ایده صلحطلبی تأکید داشته و جهت پیشبرد چنین ایدهای با بیان عواملی موهوم از رخداد جنگ، به تحریف شعارها پرداخته و در نهایت با توهین به حضرت امام، اصل ولایت فقیه را انکار نموده است. در مقابل هجمه این جریان نیز رهبران نظام در مورد جنگ، نظراتی را از عملکرد خود ارائه کردند که در این مقاله بیان شده است.