گفتمان اسلام سیاسی، قرائتی از اسلام است که با پیروزی انقلاب اسلامی ایران در رقابت با گفتمانهای رقیب، خاصیت هژمونیک یافته و بر جامعیت و نقشآفرینی حداکثری اسلام در اداره زندگی مسلمانان تأکید دارد. این گفتمان مرزهای هویتی خود را با سایر خرده گفتمانهای رقیب با منبع، مرجع و داور قرار دادن «هویت اسلامی» تعریف و تحدید میکند. در این راستا، این گفتمان هویتی در کنار اصل قرار دادن هویت «اسلامی»؛ هویت «ملّی» و «قومی» و «جهانی» ایرانیان را زیر چتر «اسلامیت» بازخوانی، بازسازی و بازآفرینی میکند. این پژوهش با کاربست نظریه گفتمان و روش تحلیلی اسنادی درصدد پاسخ به این پرسش اصلی است: «آسیبهای هویتی گفتمان اسلام سیاسی در ایران معاصر چیست؟» مدیریت و سیاستگذاری هویتی برای خنثی نمودن چالشهای هویتی گفتمان اسلام سیاسی نیازمند شناخت دقیق و مدبّرانه آسیبهای هویتی این گفتمان در سطوح «ملی»، «منطقهای» و «جهانی» است که ایجاباً و سلباً در نوشتار مورد تحلیل و تبیین قرار گرفته است.