تحلیل رابطه کارآمدی و مشروعیت، به عنوان دو شرط قوام و دوام حکومت‌ها، از جهت تأثیر بر مسائلی چون ثبات سیاسی و... ضروری است. ازاین‌رو، سؤال عبارت است از اینکه «تعامل و ارتباط کارآمدی و مشروعیت نظام‌های سیاسی چگونه است؟» در پاسخ، این فرضیه مطرح شده که کارآمدی و مشروعیت نظام‌های سیاسی در ارتباط و تعاملی مستقیم و متقابل، همزمان همدیگر را تقویت و یا تضعیف می‌کنند؛ بدینمعنا که قوت یا ضعف هریک به همان نسبت بر دیگری تأثیر می‌گذارد. این پژوهش به شیوه توصیفی ـ تحلیلی انجام شده و نتایج حاصل از آن نشان داد که علی‌رغم قوام‌بخشی متقابل کارآمدی و مشروعیت، کارآمدی یک نظام نمی‌‌تواند عامل پیدایش مشروعیت اولیه آن باشد و تأثیرگذاری کارآمدی بر مشروعیت، به خاستگاه مشروعیت حکومت‌ها بستگی دارد.
