هدف از این مقاله، بررسی جامعه‌پذیری سیاسی در کتاب‌های آموزشی دانش‌آموزان مقطع دبیرستان بعد از انقلاب اسلامی است. باتوجه به آنکه این مفهوم در چهار کتاب علوم اجتماعی، تاریخ، ادبیات فارسی و معارف اسلامی کاربرد دارد، جامعه آماری در این تحقیق شامل کتاب‌های اشاره شده در مقطع دبیرستان، در سه دهه بعد از انقلاب اسلامی است. روش تحقیق در این پژوهش، تحلیل محتوا و واحد تحلیل مضمون واحد زمینه‌ای است. یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد که کتاب‌های دهۀ 60 با 5/39 درصد بیشترین و کتاب‌های دهۀ 70 با 3/27 درصد، کمترین مقدار جامعه‌پذیری سیاسی را به خود اختصاص داده‌اند. همچنین یافته‌ها بر این نکته تأکید دارد که کتاب‌های علوم اجتماعی با 1/59 درصد بیشترین و ادبیات فارسی با 5/4 درصد کمترین میزان جامعه‌پذیری سیاسی را داشته و کتاب‌های تاریخ با 8/26 درصد و معارف اسلامی با 5/9 درصد در رتبه‌های دوم و سوم قرار دارند.