:: دوره 12، شماره 40 - ( 1394 ) ::
جلد 12 شماره 40 صفحات 92-73 برگشت به فهرست نسخه ها
سازمان‌دهی در انقلاب اسلامی ایران
حسین احمدی‌منش* 1، محمد احمدی‌منش2
1- پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی ، h_ahmadimanesh@yahoo.com
2- دانشگاه تهران
چکیده:   (4014 مشاهده)

«سازمان‌دهی» از مهم‌ترین عواملی است که در فروکاهی قدرت رژیم پیشین و قدرت‌یابی انقلابیون و سرانجام در انتقال قدرت و پیروزی انقلاب مؤثر است و از این‌رو، مورد توجه و تأکید برخی از نظریه‌پردازان انقلاب قرار گرفته است. این دسته از نظریه‌پردازان بر ابعاد و مؤلفه‌های عقلانی در فرایند انقلاب پای می‌فشارند و «سازمان‌دهی» را مصداقی از کنش عقلانی برمی‌شمرند. در این نوشتار تلاش می‌شود «سازمان‌دهی» در انقلاب ایران مورد مطالعه و بررسی قرار گیرد. بدین منظور در سطح نظری، پس از واکاوی و بازشناسی ابعاد و جوانب این مفهوم در نظریه چارلز تیلی و تد رابرت گر، با نگاهی تلفیقی، مدلی مفهومی از سازمان‌دهی ترسیم می‌شود و در سطح تجربی، مبتنی بر روش مطالعه اسنادی و در راستای مدل مطروحه مصادیق و شواهدی از واقعیت انقلاب ایران ارائه می‌گردد.

واژه‌های کلیدی: سازمان‌دهی، سازمان‌پاشی، چارلز تیلی، تد رابرت گر، انقلاب اسلامی ایران
متن کامل [PDF 256 kb]   (949 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: انقلاب اسلامی (بعد از پیروزی انقلاب اسلامی)


XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 12، شماره 40 - ( 1394 ) برگشت به فهرست نسخه ها