|
ارزیابی رویکرد تشکل مذهبی «جامعه تعلیمات اسلامی» در برابر مسئله آموزش (بازه زمانی شهریور 1320 تا کودتای 28 مرداد 1332)
|
| حسن کاظمی*، سیدعلی‌اصغر میرخلیلی |
| دانشجوی دکتری تاریخ ایران در دوران اسلامی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران. |
|
|
چکیده: (308 مشاهده) |
پژوهش حاضر به بررسی چرایی ورود تشکل مذهبی «جامعه تعلیمات اسلامی» به عنوان یکی از گروه‌های مذهبی پیشرو در زمینه پذیرش آموزش نوین بعد از سقوط رضاشاه می‌پردازد. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد این تشکل مذهبی با توجه به روند تحولات اجتماعی و لزوم حضور موثر در جامعه و ایجاد توانایی در مواجهه اصولی و مناسب با تهدیداتی که از ناحیه جریان‌های فکری منسوب به کمونیسم و ناسیونالیسم و همین طور القائات فرق ضاله مانند بهاییت می‌شد، با درک اهمیت پذیرش آموزش نوین، سیاست طرد و نفی آموزش جدید را که تا این زمان سیاست رایج مذهبی‌ها بود، کنار گذاشته و با ساخت مدارس جدید و توسعه آنها، خود را پیشرو و الهام‌بخش یک حرکت و رویکرد جدید در فضای آموزشی کشور در میان مذهبی‌ها قرار می‌دهد. این پژوهش با روش توصیفی-تحلیلی و اسنادی- کتابخانه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای این مسئله را بررسی کرده است.
|
|
| واژه‌های کلیدی: آموزش نوین، آموزش سنتی، جامعه تعلیمات اسلامی، تشکل مذهبی، دهه 1320 |
|
|
متن کامل [PDF 317 kb]
(118 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
انقلاب اسلامی (بعد از پیروزی انقلاب اسلامی)
دریافت: 1401/1/30 | پذیرش: 1400/10/10 | انتشار: 1400/10/10
|
|
|
|
|
|
