1- دانشجوی دکتری تاریخ و تمدن اسلامی دانشگاه معارف اسلامی، قم، ایران. ، karbala.jamkaran@gmail.com 2- دانشیار گروه تاریخ و تمدن اسلامی دانشگاه معارف اسلامی، قم، ایران. 3- عضو گروه تاریخ پژوهشکده حج و زیارت و مدرس گروه معارف اسلامی
چکیده: (1790 مشاهده)
رنسانس و انقلاب صنعتی، جهان معاصر خود را تحت‌تأثیر قرارداد، پیشرفت‌های مادی چشمگیر غرب، ممالک دیگر را ترغیب به ایجاد تحولاتی نمود تا خود را به کاروان غرب برسانند. برخی از کشورها تحول در نظام آموزش را راهکاری موثر برای این تحول دانستند. دولت قاجار نیز همین مسیر را در پیش گرفت. اما استقرار نظام آموزش نوین با آسیب‌هایی روبرو بود. این نوشتار با روش توصیفی ـ تحلیلی پی‌جوی بررسی این آسیب‌ها در دو بعد مبانی و روش‌های انتقال و استقرار نظام آموزش نوین است. یافته‌ها حاکی از آن دارد اموری مانند: سطحی‌نگری به فرهنگ غرب، بی‌توجهی به روح استعمارگرایانه غربیان، وابستگی فکری و عقیدتی، دور شدن از هویت ملی و دینی فراگیران، در زمره آسیب‌های مبنایی و اعزام محصلین به خارج از کشور، تأسیس مدارس نوین، نهضت ترجمه، مطبوعات از آسیب‌هایی است که می‌توان آنها را ذیل آسیب‌های ناشی از روش انتقال نظام آموزش نوین برشمرد.
Shahbazi M, Daneshkia M H, Samani S M. Modern Educational Pathology in the Qajar Period with an Emphasis on the Principles and Methods of Transference. Scientific Quarterly Journal of Islamic Revolution Studies 2021; 18 (64) :205-224 URL: http://enghelab.maaref.ac.ir/article-1-1992-fa.html
شهبازی محمد، دانشکیا محمدحسین، سامانی سید محمود. آسیب‌شناسی آموزش‌نوین در دوره قاجار
با تأکید بر مبانی و روش‌های انتقال. فصلنامه علمی مطالعات انقلاب اسلامی. 1400; 18 (64) :205-224
