ارزیابی سیاست خارجی رژیم صهیونیستی در قبال امارات متحده عربی و بازتاب آن بر امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران
|
محمدعلی احمدیان*1، مهدی جاودانی مقدم2 |
1- دانشآموخته کارشناسی ارشد معارف اسلامی و علوم سیاسی، گرایش روابط بینالملل، دانشگاه امام صادق(ع)، تهران. ، javdani@isu.ac.ir 2- استادیار گروه روابط بینالملل، دانشگاه امام صادق(ع)، تهران |
|
چکیده: (434 مشاهده) |
«انزوای استراتژیک»، یکی از مهمترین چالش های دکترین امنیتی رژیم صهیونیستی از ابتدای تاسیس این رژیم تا کنون بوده است. در این راستا، اسرائیل با تدوین استراتژی ائتلاف با قدرتهای بزرگ و اتحاد پیرامونی، درصدد دستیابی به متحدان منطقه ای و جهانی به منظور حفظ بقای خود است. این مساله در دو دهه اخیر با تمرکز بر کشورهای عربی خلیج فارس از جمله امارات متحده عربی پیگیری شده و در سال 2020 در قالب «توافق ابراهیم» عملیاتی شده است. این مقاله به این سوال اصلی میپردازد که سیاست خارجی رژیم صهیونیستی در قبال اماراتمتحدهعربی چگونه بوده و روابط آنان چه تاثیراتی بر امنیت ملی جمهوریاسلامیایران دارد؟ یافتههای این پژوهش که به روش توصیفی-تبیینی صورت گرفته نشان میدهد که سیاست خارجی اسرائیل در قبال امارات با هدف ارتقای همکاری ها در همه سطوح و گسترش عمق استراتژیک در منطقه خلیج فارس، موازنه گری سخت و نرم علیه ایران، ناامن شدن محیط پیرامونی آن و بالتبع، کاهش ضریب امنیت ملی آن پیگیری میشود. |
|
واژههای کلیدی: سیاست خارجی، رژیم صهیونیستی، امارات متحده عربی، جمهوری اسلامی ایران، امنیت ملی |
|
متن کامل [PDF 516 kb]
(192 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران
|
|
|
|