1- دانش‌آموخته کارشناسی ارشد رشته نهج‌البلاغه، دانشگاه میبد، یزد. ، reza.karimi1390@gmail.com 2- استادیار گروه علوم قرآن و حدیث، دانشکده الهیات، دانشگاه میبد، میبد، ایران (نویسنده مسئول).
چکیده: (2538 مشاهده)
فراوانی آموزه‌های سیاسی ـ اجتماعی نهج‌البلاغه، سبب شده این کتاب مورد بهره‌برداری افرادی قرار گیرد که از وضعیت جامعه رضایت ندارند و به دنبال انقلاب ساختاری یا اصلاحات اجتماعی می‌‌باشند. از این‌رو به‌رغم مفاهیم تعالی‌بخش جوامع سازنده از این کتاب، باید به گروه‌هایی همچون سازمان مجاهدین خلق اشاره داشت که راه ناصحیح پیموده، تحقق پیش‌فرض‌های خود را در نهج‌البلاغه دنبال می‌کردند. در این نوشتار با روشی توصیفی ـ تحلیلی، بر خطبه 16 که بیش از همه مورد توجه آنان بوده، تمرکز شده است. نخست برداشت‌های سیاسی که اغلب بر محور انقلاب و لوازم طرح گشته، سپس عیوب روشی و محتوایی آنان به نقد گرفته شده است. از نقدها می‌توان به دخیل کردن پیش‌فرض‌ها در فهم، بی‌مبالاتی نسبت به تاریخ، عصری‌اندیشی و غلبه نگاه کارکردگرایانه اشاره داشت. این مطالعه نشان می‌دهد استفاده بدون ضابطه گروه‌های سیاسی از نهج‌البلاغه، تا چه حد می‌تواند از مقاصد امام+فاصله بگیرد و به گمراهی بیانجامد.
