|
درآمدی تحلیلی بر انقلاب اسلامی ایران از منظر مدل جامع دولت_ملتسازی
|
| نصراله داودوندی*، افشین زرگر، رضا شیرزادی |
| دانش آموخته دکتری روابط بین الملل دانشگاه آزاد اسلامی کرج و مدرس گروه معارف اسلامی. |
|
|
چکیده: (1460 مشاهده) |
دولت_ملتسازی فرایندی است که از طریق انباشت متوازن قدرت مبتنی بر اشباع سرزمینی، ثبات سیاسی-اقتصادی و همبستگی اجتماعی معنی پیدا میکند. روند دولت-ملتسازی در ایران در دوره پهلوی نه تنها به پدیدار شدن دولتی کارآمد و متعهد نیانجامید، بلکه نقایص متعدد این روند، به شکاف روزافزون بین دولت و ملت و در نهایت به انقلابی بزرگ و سقوط این حکومت منجر شد. این مقاله با اتکا به روش توصیفی-تحلیلی در صدد پاسخ به این سوال است که؛ زمینههای وقوع انقلاب اسلامی در ایران تا چه میزان متاثر از روند ناقص دولت_ملتسازی در دوره پهلوی بوده و دلایل ارائه شده توسط نظریهپردازان مختلف درباره این انقلاب، با کدام یک از شاخصهای مدل جامع دولت-ملتسازی قابل تطبیق است؟ نتایج مطالعات نشان میدهد نظریهپردازان مختلف هر کدام به بخش از نواقص دولت-ملتسازی پهلوی پرداختهاند. اما الگوی جامع دولت-ملتسازی قادر است همزمان مجموعهای از این علل درهم تنیده را تبیین کند. |
|
| واژه‌های کلیدی: «دولت-ملتسازی»، «همبستگی ملی»، «ثبات سیاسی-اقتصادی»، «اشباع سرزمینی»، «منازعه»، «انقلاب» |
|
|
متن کامل [PDF 729 kb]
(543 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
بررسی و نقد نظریه‌های انقلاب
دریافت: 1399/11/11 | پذیرش: 1399/4/10 | انتشار: 1399/4/10
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
