|
تحزب و تعمیق توتالیتریسم در حکومت پهلوی(1357-1336)
|
| احمد عزیزخانی* |
| استادیار گروه معارف، دانشگاه اصفهان، اصفهان. ، ahmadazizkhani212@gmail.com |
|
|
چکیده: (457 مشاهده) |
| پژوهش پیش رو با تمرکز بر سیاست تحزب پهلوی دوم از سال 1336 تا 1357، در پی پاسخ به این پرسش است که محمدرضا پهلوی چرا و چگونه از ابزاری دموکراتیک چون حزب در راستای پیشبرد اهداف سیاسی خود بهره برده و در این زمینه به چه نتایجی نایل شده است؟ (سوال) یافته های پژوهش که به شیوه توصیفی-تحلیل گردآمده(روش) حاکی از آن است که پهلوی دوم با سیاست تحزب، از یک طرف در پی تربیت کادرهای مطیع و توسعه نظارت حزبی بر ارکان زندگی مردم و در نهایت توسعه توتالیتریسم برآمده و از طرف دیگر با مشارکت اجباری توده ها در صحنه سیاسی و همچنین نمایش دموکراتیک به دنبال تضمین مشروعیت حکومت بوده است. اما نتایج حاصل از این سیاست نه تنها به تقویت حکومت پهلوی نیانجامید بلکه به فروپاشی آن سرعت بخشید. (یافته ها) |
|
| واژه‌های کلیدی: واژگان کلیدی: حکومت پهلوی، احزاب سیاسی، تمامیت خواهی، مشروعیت سیاسی، محمد رضا پهلوی |
|
|
متن کامل [PDF 274 kb]
(173 دریافت)
|
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
انقلاب اسلامی (بعد از پیروزی انقلاب اسلامی)
|
|
|
|
|
|
