پس از قدرت گرفتن شیعیان در ایران به‌عنوان یک بازیگر مهم در نظام جهانی، سایر شیعیان که در نقاط مختلف پراکنده بودند پس از تماشای این انقلاب روحیه خودباوری پیدا کردند و از انزوای سیاسی بیرون آمدند و جرأت یافتند تا در برابر حاکمیت کشور خود اعتراض کنند. این اعتراض‌های پی‌در‌پی اقلیت شیعه در کشورهای مختلف، منجر‌به‌ظهور احزاب شیعه در این مناطق شد. همین امر جهان را شگفت‌زده کرد و نگاه تمامی پژوهشگران عرصه فرهنگ، تمدن و سیاست را با جهان تشیع معطوف ساخت. بدین سبب، این مقاله با روش تبیینی درصدد است به این سؤال پاسخ دهد که انقلاب اسلامی در ایران چه نقشی در فرآیند بازیابی تشیع معاصر داشته است؟ بنابراین، می‌توان بیان نمود، رابطه‌ای عمیق بین انقلاب اسلامی و تشیع معاصر وجود دارد به گونه‌ای که هرکدام منجر‌به‌تقویت یکدیگر می‌شوند.
