فرضیه اصلی پژوهش حاضر این است که نوع نگاه دو کشور به ساختار نظام بین‌الملل و متأثر از آن، سیاست‌های آنها در قبال این ساختار نقش تعیین‌کننده‌ای در شروع جنگ و پایان آن ایفا کرده است. استدلال اصلی نویسندگان این است که رویکرد انتقادی ایران نسبت به ساختار نظام بین‌الملل و تلاش برای برهم زدن آن و در مقابل، همراهی عراق با ساختار نظام بین‌الملل و تلاش برای بهره گرفتن از آن برای به حداکثر رساندن قدرت خود، نقش مؤثری در شروع جنگ ایفا کرده است. لذا تا زمانی که منطق فوق‌الذکر بر دستگاه فکری و سیاست خارجی دو کشور حاکم بود جنگ تداوم پیدا کرد و با شروع مشکلات سیاسی، اقتصادی، نظامی و متأثر از آن برهم خوردن موازنه قدرت به ضرر ایران و تعدیل در نگاه تهران به ساختار نظام بین‌الملل جنگ پایان یافت.
Baqeri Dolatabadi A, Rashidizade B. Iran and Iraq's Approach toward International System
and Its Impact on the Initiation and Termination of Imposed War
. Scientific Quarterly Journal of Islamic Revolution Studies 2014; 11 (37) :177-194 URL: http://enghelab.maaref.ac.ir/article-1-1083-fa.html
باقری دولت آبادی علی، رشیدی زاده بهنام. رویکرد ایران و عراق به نظام بین‌الملل و
تأثیر آن بر شروع و پایان جنگ تحمیلی
. فصلنامه علمی مطالعات انقلاب اسلامی. 1393; 11 (37) :177-194
