هدف پژوهش حاضر بررسی تفکر آیتالله نائینی در مشروطه به عنوان زیربنای نظری حکومت اسلامی میباشد. چراکه ایشان نظام سیاسی مطلوب را فقط از نوع دینی آن میداند. آیتالله نائینی در زمان مصادره مشروطیت به حمایت از مشروطه میپردازد. ایشان معتقد است مشروطه، استبداد را محدود و حق حاکمیت مردم را افزایش میدهد. به این جهت تلاش برای قطعیت مشروطه مینماید. برایناساس این تحقیق با روش توصیفی و رویکرد تحلیل اسنادی به بررسی این موضوع میپردازد که چه رابطهای بین اندیشه سیاسی آیتالله نائینی و شکلگیری حکومت اسلامی وجود داشته است؟ و اما پاسخی که نویسندگان برای این سؤال در نظر گرفتهاند این است که آیتالله نائینی نظام سیاسی امامت شیعی را بهعنوان نظام مطلوب سیاسی به جای سلطنت پادشاهی معرفی و نوع حکومت و حاکم را در دوران غیبت که حکومت اسلامی بهدست ولیفقیه باشد را معرفی نمود.