برخی از نظریه‌پردازان، عقلانیت منهای معنویت را یکی از شاخص‌های برجسته مدرنیته می‌دانند. موضوع این مقاله، بررسی مدرنیته، عقلانیت و معنویت از دیدگاه امام خمینی+ از دنیای اسلام و میشل فوکو از دنیای غرب است.

تجربه مدرنیته ثابت کرده است که عقلانیت خودبنیاد انسان بدون وجود معنویت و عالم متافیزیکی، نتوانسته آدمی را به جایگاه اصلی خود برساند. با شکل‌گیری گفتمان انقلاب اسلامی به رهبری امام خمینی+ ، جایگاه فراموش‌شده معنویت دوباره احیاء شده و این همان چیزی است که میشل فوکو را متأثر کرد. یافته‌های این پژوهش حاکی از آن است که مدرنیته به‌دلیل حذف معنویت با بن‌بست اساسی مواجه شده و امام خمینی+ راه برون‌رفت از این بن‌بست را روی‌آوردن بشر به عالم معنا می‌داند. در این راستا، در مقاله حاضر، از مطالب کتابخانه‌ای و اینترنتی استفاده شده و از روش توصیفی ـ تحلیلی برای بررسی داده‌ها کمک گرفته شده است.