ازجمله مباحث و مسائل اساسی دین‌پژوهی نزد دین‌پژوهان معاصر، تبیین محدوده و تعیین گستره و قلمرو دین است. به این جهت مسئله پژوهش حاضر، تبیین قلمرو گستره سیاسی دین در اندیشه امام خمینی+ می‌باشد. در این راستا گروهی از دین‌پژوهان قلمرو دین را محدود به امور اخروی می‌دانند و اصطلاحا به «محدود انگاری» دین رای می‌دهند. از نگاه آنان گزاره‌های دین معطوف به سعادت و خیر آن‌جهانی بشر است و صورت‌بندی و ساماندهی امور دنیوی و این‌جهانی، در رصد و رسالت دین نیست. پژوهش پیش‌رو ـ با روش توصیقی، تحلیلی ـ می‌کوشد با جستجو در آراء و اندیشه‌های سیاسی امام خمینی+، نظریه محدودانگاری قلمرو دین را نقد کند و مبتنی بر ایده جامعیت معطوف به نیاز و تربیت، حوزه دین را در ورود و حضور در همه حیطه‌ها و قلمرو‌های زندگی انسانی، توانمند بیابد.