:: دوره 10، شماره 35 - ( 1392 ) ::
جلد 10 شماره 35 صفحات 110-93 برگشت به فهرست نسخه ها
کارآمدی نظریه ولایت فقیه در تبلور وحدت در عین کثرت سیاسی
مهدی قربانی*
، mqorbani60@yahoo.com
چکیده:   (2007 مشاهده)
نظام‌های سیاسی را می‌توان از حیث گرایش به وحدت‌گرایی و کثرت‌گرایی به نظام‌های وحدت‌گرا و کثرت‌گرا تقسیم کرد. وحدت‌گرایی در حوزه سیاست در مورد اندیشه‌هایی به کار می‌رود که بر تمرکز قدرت سیاسی تأکید کرده و حق حاکمیت را منحصر به دولت و اراده آن می‌داند. در مقابل، کثرت‌گرایی بر تنوع منابع قدرت و توزیع آن میان گروه‌های رقیب اصرار می‌ورزد.
حقیقت این است که هر دو رویکرد، راه افراط در پیش گرفته‌اند و همین امر آنها را با چالش‌هایی در ساحت اندیشه و عمل مواجه کرده است. در چنین شرایطی، ضرورت شناسایی جایگزینی برای آنها، ما را به سوی ایده «وحدت در عین کثرت» در نظریه ولایت فقیه رهنمون می‌سازد. در این نظریه، «وحدت در عین کثرت» در دو حوزه مرتبط به هم، یعنی ساختار سیاسی و باور و عمل سیاسی قابل پی‌جویی است و می‌تواند به عنوان یکی از کارکردهای مترتب بر نظریه ولایت فقیه مطرح شود.
واژه‌های کلیدی: کارآمدی، ولایت فقیه، وحدت‌گرایی سیاسی، کثرت‌گرایی سیاسی.
متن کامل [PDF 295 kb]   (405 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: بررسی و نقد نظریه‌های انقلاب


XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 10، شماره 35 - ( 1392 ) برگشت به فهرست نسخه ها